TULA 101

Ang Buhay Ng Tao
ni Edna Lesada


Magmula ng masilayan ang ilaw ng buhay
Mahiwaga talaga hanggang kamatayan
Wariin ko man tila walang katapusan
Buhay sa mundo lubhang napakagulo.

Kaligayahan kilala habang may hininga
Anumang mapaglarong kapalaran ay tarukin
Pipiliting sagipin kahit mapait ang lasapin
Ito ang haharapin hanggang kabiguan ay masupil.

Masaya,walang kalungkutan buhay ng kabataan
Mahimbing matulog,kumain masarap
Kabiguan o masamang kapalaran
Sa puso at diwa ni hindi maramdaman.

Ang buhay ng tao parang saranggola
Pagkatayug-tayug kung lumipad
Subalit kung ang hangin ito'y kalawitin
Mahuhulog sa lupa at magkakagula-gulanit.

Ganito ang buhay ng tao
Sumandaling kaligayahan mararanasan
Dagok ng tadhana ni hindi mo inaasahan
Tanggapin natin ng malualhati ang ating kapalaran.